หนึ่งในสำรับไทยโบราณมีมาตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 5 แค่ชื่อก็ไพเราะกินขาด แปลตรงตัวตามความหมายของชื่อเลย 

ได้ใจความว่า...แกงที่มีกลิ่นหอมรัญจวนใจ

คนโบราณรับประทานอาหารไม่ทิ้งขว้าง เหลือนั่นนิดนี่หน่อยก็นำมาดัดแปลง สำรับนี้ก็เช่นกัน นางเอกอยู่ที่น้ำพริกกะปิก้นถ้วย เสริมความหอมหวนรัญจวนใจเข้าไปอีกด้วยเนื้อหรือหมูเคี่ยวไฟอ่อน

วิธีทำ

ตั้งหม้อเปิดไฟอ่อน เคี่ยวเนื้อหรือหมูพร้อมสมุนไพรดับคาว ข่า ตะไคร้ ใบมะกรูด เปื่อยได้ที่แล้วพักไว้ ต้มน้ำเดือดอีกหม้อหนึ่ง หอมแดง กระเทียม ปอกเปลือกใส่ทั้งกลีบเพิ่มความหอม จากนั้นใส่หมูหรือเนื้อที่เคี่ยวไว้ ตามด้วยน้ำพริกกะปิรสจัดจ้าน ปรุงสามรส เปรี้ยว เค็ม หวาน ลดไฟแล้วโรยด้วยใบโหระพา

เสิร์ฟพร้อมข้าวสวย รับประทานตอนร้อนควันฉุย หอม รัญจวนใจ...