“พริกกับเกลือ” ทำไมเผาไฟแล้วกลายเป็นคำสาปแช่ง

เคยสงสัยไหมว่า...ในความเชื่อโบราณทำไมคนเราเวลาโกรธกันถึงขั้นขีดสุด จะต้องร้ายแรงถึงขนาดเผาพริกเผาเกลือสาปแช่งกันเลยทีเดียว

สาปแช่งก็ว่ารุนแรงแล้ว ยังจะต้อง เผาพริกเผาเกลือ ตอกย้ำความพยาบาทเข้าไปอีก มุ่งหมายจะเห็นคู่ศัตรูประสบเคราะห์กรรมให้สาแก่ใจเลยทีเดียว โอ้วว คุณพระ !!!  

สืบทราบได้ความว่า ... พิธีสาปแช่งนี้ได้รับอิทธิพลมาจากชาวฮินดูโบราณปรากฏในหนังสือ “พิชัยสงครามฮินดูโบราณ” เรียบเรียงและแปลโดย ร้อยเอก ยี.อี.เยรินี (พันเอก พระสารสาสน์พลขันธ์) มีคำกล่าวว่า ผู้ที่มีความโกรธแค้นต่อผู้ใด ให้หยิบเกลือมาหยิบมือหนึ่ง ถ้าเป็นเวลาเช้าหันหน้าไปยังบูรพาทิศ กล่าวคำสาบานแช่งด่าผู้ที่ตนโกรธแค้นนั้นพอแรงแล้ว จึงรดลงน้ำที่เกลือ หมายว่าจะให้ผู้ที่เป็นศัตรูนั้นฉิบหายละลายไปดุจดังเกลือละลายน้ำ ถ้าเป็นเวลาเย็น ต้องหันหน้าไปยังประจิมทิศสาบานแช่งด่าผู้ที่โกรธนั้นเสียให้มากๆจนพอแก่ความแค้นแล้ว จึงเอาเกลือหยิบมือหนึ่งนั้นสาดเข้าในกองไฟ หวังให้ผู้เป็นศัตรูที่โกรธแค้นกันนั้น แตกประทุกระจายดุจดังเกลือประทุแตกระเบิดป่นไปด้วยไฟ (ที่มา : ทศพรรษ พชร  เพจร้อยคำหอม)

ฮินดูว่าเผ็ดร้อนแล้ว ชาวสยามเพิ่มความร้อนแรงลงไปด้วยพริก มุ่งหมายให้แสบร้อนทุรนทุรายดั่งพริกโดนไฟ จึงเป็นที่มาความเชื่อโบราณ “เผาพริกเผาเกลือ”

นำมาเล่าสู่กันฟังเป็นความรู้เกี่ยวกับเรื่องราวความเชื่อโบราณให้กับพวกเรา ยุค4G ซึ่งก็คงไม่มีใครทำอะไรแบบนี้กันแล้ว